اگه رفتم قول لده از لبات نره لبخند
اگه رفتم دلت شد واسه من تنگ رو بالشت عطر منو بزن شب
بهم قول بده اگه رفتم بهشت صورتت نشه برزخ
مواظب خودت باش اگه رفتم چون پیشته همه قلبم
اگه نبودم بنویس به جام بنویس نجات زندگی امید
سیاهی فشار لبخند گریه تنهایی کتاب
تاریکی نور کلمه صدا بنویس نمیاد کسی مثل ما
به بقیه بگو زندگی کوتاه ندینش بگا
بگو بشی داشت حتی اشتباه
هیچی نی تنم لخت چون دیدمت و بغلت پیرهنم شد
قلمی که میزنم تو جلو چشم هر جا که میرمم تو
اگه بتونم بخندونمت دیگه پشتم نمیگن بی ثمر مرد
آره من رفتم از خودم ولی دروغ گفتم میرم از تو

اگه رفتم قول لده از لبات نره لبخند
اگه رفتم دلت شد واسه من تنگ رو بالشت عطر منو بزن شب
بهم قول بده اگه رفتم بهشت صورتت نشه برزخ
مواظب خودت باش اگه رفتم چون پیشته همه قلبم
بی تو پیر میکنه بودن دلم میره چشات گیر میکنه رو من
من اگه برگ میشدم اون برگی که رو موهات گیر میکنه بودم
من شدم یه خل خنده دار مغز گیج و کل شب بیکار
من اصلا حالم خوش نیست مامان نذری شعله زرد بذار
اگه رفتم اشکی نریزی رنگت پریده که از چی مریضی
اون تیشرت مشکی مال تو که همه چیمی بی حرف و حدیثی
یادت باشه نبودم من این زندگی واسه تو هنوزم هست
اینو بدون که حتی زیر خاک بوت نمیپره از رو من نه
حالا رفتم قول دادی از رو لبات نره لبخند
حالا رفتم دلت شد واسه من تنگ رو بالشت عطر منو بزن شب
بهم قول دادی اگه رفتم بهشت صورتت نشه برزخ
مواظب خودت باش اگه رفتم چون پیشت همه قلبم