همه رفتن کسی دور و برم نیست
چنین بی کس شدن در باورم نیست
اگر این آخر و این عاقبت بود
به جز افسوس هوایی در سرم نیست

همه رفتن کسی با ما نموندش
کسی خط دل ما رو نخوندش
همه رفتن ولی این دل ما رو
همون که فکر نمی کردیم سوزوندش

که حاشا تقه ای بر در نخورده
که آیا زنده ایم یا جون سپرده
که حاشا صحبتی حرفی کلامی
که جزو رفته هاییم ما نمرده

عجب بالا و پایین داره دنیا
عجب این روزگار دل سرده با ما
یه روز دور و برم صد تا رفیق بود
منو امروز ببین تنهای تنها

خیال کردم که این گوشه کنارا
یکی داره هوای کار ما را
یکی هم این میون دلسوز ما هست
نداره آرزو آزار ما را

عجب بالا و پایین داره دنیا
عجب این روزگار دل سرده با ما
یه روز دور و برم صد تا رفیق بود
منو امروز ببین تنهای تنها
تنهای تنها … تنهای تنها …