ای مهتاب عشق بتاب ای باران عشق ببار
ای خورشید محبت بسوزان بنیاده ننگ و كینه ها را
آی آدم ها بیایید بشویید گرد و غباره سینه ها را
اینهمه حرص و طمع برای چی آخه این دنیا مگه سرای كیست
شاهان همه رفتند كاخ ها بجا ماندند شاه و گدا مردند دنیا به جا مانده
مهتابه عشق بتاب باران عشق ببار

چه كسی با خود برده ذره ای از ماله دنیا را
چه كسی پیمان بسته كه ببینه صبحه فردا را
وقتی آدم یروزی فنا میشه می میره روح از بدن جدا میشه
پس دیگه جنگ و جدال واسه چیه اونی كه مونده توو این دنیا كیه
اونی كه مونده توو این دنیا كیه
شاهان همه رفتند كاخا بجا مانده شاه و گدا مردند دنیا بجا مانده
مهتاب عشق بتاب باران عشق ببار

انسان چرا وقتیکه به قدرتی میرسه
خودشو گم میکنه اینهمه ظلم میکنه
این عمره کوتاه ما تموم میشه یروزی
طعمه ی خاک می شویم نیست و هلاک می شویم
شاهان همه رفتند کاخها بجا مانده شاه و گدا مردند دنیا بجا مانده
مهتاب عشق بتاب باران عشق ببار

خدای توانا فرا خوانده ما را سوی آدمیت نوره حقیقت
خداونده عاشق فرا خوانده ما را به عشق و محبت نه بر خشم و نفرت
ما همه از خاكیم دوباره بر خاكیم نه باقی مطلق نه بام افلاكیم
شاهان همه رفتند كاخا بجا مانده شاه و گدا مردند دنیا بجا مانده
مهتاب عشق بتاب باران عشق ببار