ساقیا می بده ساقیا می بده ساقیا می بده ساقیا می بده

منم آن شکسته دل که زورقم نشسته بر گل سهم من از زندگی جز رنج و غم نبوده حاصل



چرا خدا دنیا نشد یک دم به کامم رنگ سیاهم رنگ غم گرفته نامم



چرا خدا دنیا نشد یک دم به کامم رنگ سیاهم رنگ غم گرفته نامم



آه



ساقیا می بده ساقیا می بده ساقیا می بده ساقیا می بده



ساقیا



ساقی از می خونه بیرونم نکن من هنوز هم تشنه پیمونه ام با می از غم های دنیا فارغم



عاشقم من عاشقی دیوانه ام ساقیا نشکن دلم ای آخرین پناه من

ساقیا هر شب بود به سوی تو نگاه من درد بی درمونم و تنها تو درمان میکنی



گرچه میدونم یه روز هستی ام و ویرون میکنی



آه

ساقیا می بده ساقیا می بده ساقیا می بده ساقیا می بده



منم آن شکسته دل که زورقم نشسته بر گل سهم من از زندگی جز رنج و غم نبوده حاصل



چرا خدا دنیا نشد یه دم به کامم رنگ سیاهم رنگ غم گرفته نامم

چرا خدا دنیا نشد یه دم به کامم رنگ سیاهم رنگ غم گرفته نامم